2 Aralık 2012 Pazar

FIRST OF ALL

Nasil desem hayatta hep cok dusunmusumdur. Herseyi en ince ayrintisina enine boyuna, beni hasta edicek hale gelene kadar dusunurum. Attigim hicbir adim benim icin cabuk alinmis bi karardan cikmaz. Dusunurum dusurum ama bazen yinede cok yanlis seyler yaparim. Insanlarla iliskilerimde, ailemle olanlarda bile bir sonraki aticagim adim soyliycegim seyleri hep onceden dusunurum. Anliycaginiz baykuslardan pek bi farkim yok:) Bu kadar tedbire bu kadar dusunmeye nasil bi hayat beklersiniz? mukemmel degilmi? Iste benim hayatimda bu aralar tek kucuk minicik bir sorun olmamasina disardan bakildiginda mukemmel gorunmesine ragmen buyuk bir bosluk hatta duygusal bosluk hatta ve hatta karadeligin icindeyim. Tumblr kizlari gibi macaron kasli erkek nutella fotografi paylasmiycam tabiki. Ama belkide kendime bile itiraf edemedigim bi sevgi boslugu bu. Tabiki aile arkadaslar tarafindan degil, malumunuz beyaz atli prens boslugu:) Bugune kadar tek bir ciddi iliskim olmadi, lise doneminde sinif koselerinde yiyisip hocalara yakalanan okul bahcesinde el ele tutusan salyali salyali opusen ve yillar sonra bunlari hatirlayip pisman olan bir kiz olmak istemedim cunku. Ki bu hayatimdaki en buyuk iyikilerden:) Su son bir bucuk yildir icimde olusan ve baslarda sebebini anlayamadigim boslukla birlikte ve sanirim artik birini bul neden hala yalnizsin baskilari sonucu bende kucuk bi takinti bas gostermeye basladi. Sonunu goremedigim veya sonunu getiremiycegimi bildigim seylere baslamam basta bahsettigim tedbir olayi yuzunden heralde. O yuzden bugune kadar bana kucucukte olsa bi ilgi besledigini hissettigim erkeklerin hepsini cok sert bir dille hatta bazen fazlaca gurur kirici olarak reddettim. Tabiki suan cok pismanim hepsinin kalbini kirmisim ve sanirim birsuru ah lar almisim. Iste suanki durum bu boyle bir cikmazin icindeyim: hala onume gelen firsatlari elimin tersiyle (fakat eskiden oldugundan kat kat nazikce) itiyorum.
ps:beklemeyi hic sevmem

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder